me eigen betrapt.
tjee, alweer even geleden.
het is ook niet dat er heel veel is gebeurt in de laatste maanden.
niks mocht, niks kon, grenzen gesloten.
ik ben zelfs een aantal kilo's aangekomen.
maar gelukkig komen na slechte tijden ook weer goede tijden.
en nu is het zover dat ik inmiddels weer een ruime week een beetje aan het werk ben.
eindelijk weer met groepjes op avontuur. klimmen, kayakken etc
heerlijk.
en het weer maakt het alleen maar mooier.
ik ben blij dat alles weer wat gaat lopen.
want ik merkte aan mijzelf dat het wel steeds moeilijker ging worden.
moeite met opstaan, en tegelijkertijd moeite met slapen.
eet aanvallen, of gewoon niet eten.
al dat soort maffe dingen.
de ene keer heel actief en overal zin in. of compleet het tegen over gestelde.
maar dat is gelukkig weer voorbij.
ander dingetje is dat ik mijzelf betrapte op het feit dat ik mijzelf ging verstoppen.
te veel ging na denken over wat anderen eventueel zullen denken of vinden over mij.
wat gek is. want het is eigenlijk nog nooit niet negatief geweest in dit opzicht.
dus waarom zou ik bang moeten zijn.
of waarom zou ik mij verstoppen?
het is altijd de makkelijkste weg. maar niet de gelukkigste weg.
daar naast zeggen vrienden, familie en onbekende mensen fijne en positieve en dingen waar ik zeker blij en gelukkig van wordt.
dus waarom?
ik weet wel van mijzelf dat ik nog niet precies weet wat mijn doel is.
wanneer ben ik het gelukkigst? en welke vorm, of in welke Gender.
is dat androgyne? man? vrouw? Agender? Bi-Gender?
voor mij ligt het gevoelsmatig bij Androgyne, waarom precies vindt ik moeilijk uit te leggen. maar echt vrouw zou ik nooit worden. en de begrippen man en vrouw wijzen voor mij meer naar het geslacht dan naar de gender.
en als we het over Geslacht hebben dan ben ik een jongentje.
maar heren kleding vind ik zelf over het algemeen verschrikkelijk. het is lomp, stijf, saai, geen vorm, vaak zwart/wit, zware warme stoffen, en verstikkende hals/kraag.
daarom dat mijn kledingkast voor 95% uit kleding bestaat dat vooral toegeschreven is aan dames.
ik vind make-up geweldig. beetje meer oefenen kan geen kwaad. but i love it.
ik heb een jongens stem. dat gaat niet zomaar weg. ik zou heel erg veel kunnen oefenen en logopedie nemen. maar het zal nooit 100% vrouwelijk worden vrees ik.
ik oefen om het meer vrouwelijker te laten klinken. maar ik wil wel dicht bij mijzelf blijven.
Androgyne ligt dus gevoelsmatig het beste.
man en vrouw zijn maar heel kortzichtige verzamel woorden, welke vooral het geslacht tussen de benen omschrijft maar niet het gender van de persoon.
maar als ik moet kiezen tussen man of vrouw, dan kies ik voor vrouw.